آرتیفکت در MRI
آرتیفکت الیازینگ (قسمت دوم)
همچنین می توان در برخی موارد جهت کدینگ فاز و فرکانس را با هم عوض کرد و این به این دلیل است که این نوع آرتیفکت در جهت فرکانس وجود ندارد (زیرا فرکانس های کوتاه موجود در یک جهت با فرکانس های شدیدتر موجود در جهت دیگر بخوبی قابل تشخیص هستند. مثلا وقتی قفسه سینه و یا لگن تصویر می شوند در حین اعمال گرادیانها ابعاد کوتاهتر از آزمودنی که در جهت قدامی-خلفی قرار دارد در جهت کدینگ فاز قرار می گیرد.
الگوریتم های موجود با افزایش تعداد نمونه برداری در فضای K از ایجاد این نوع ارتیفکت جلوگیری می کنند: FOV افزایش میابد و هیچ قسمتی از بدن آزمودنی در خارج از آن قرار نمی گیرد و در نتیجه تعداد داده بیشتری برای بازسازی تصویر مورد استفاده قرار می گردد.
در کویل های سطحی می توان ساختاری که ممکن است باعث ایجاد این آرتیفکت شود را در خارج از رنج حساس کویل قرار داد (برای مثال در حین انجام تصویربرداری اسپاین محل کدینگ فاز در جهت قدامی خلفی واقع شود).
پیش اشباع: باعث سرکوب سیگنال در خارج از محدوده تعریف شده FOV می شود.
